Ab urbe condita

ex auctoritate patrum latum ad populum esse, cuius vellent imperium in Africa esse; omnes quinque et triginta tribus P. Scipioni id imperium decresse. multis contentionibus

et in senatu et ad populum acta res postremo eo deducta est, ut senatui permitterent. patres igitur iurati —

ita enim convenerat — censuerunt, uti consules provincias inter se conpararent sortirenturve, uter Italiam, uter classem navium quinquaginta haberet; cui classis obvenisset, in Siciliam navigaret;

si pax cum Carthaginiensibus componi nequisset, in Africam traiceret;

consul mari, Scipio eodem quo adhuc iure imperii terra rem gereret; si condiciones convenirent pacis, tribuni plebis populum rogarent, utrum consulem an P. Scipionem iuberent pacem dare, et quem, si. deportandus exercitus victor ex Africa esset, deportare;

si pacem per P. Scipionem dari atque ab eodem exercitum deportari iussissent, ne consul ex Sicilia in Africam traiceret.

alter consul, cui Italia evenisset, duas legiones a M. Sextio praetore acciperet.

P. Scipioni cum exercitibus, quos haberet, in provincia Africa prorogatum imperium. praetoribus M. Valerio Faltoni duae legiones in Bruttiis, quibus C. Livius priore anno praefuerat, decretae;

P. Aelius praetor duas legiones in Sicilia ab Tremellio acciperet; legio una M. Fabio in Sardiniam, quam P. Lentulus pro praetore habuisset, decernitur.

M. Servilio prioris anni consuli cum suis duabus item legionibus in Etruria prorogatum imperium est.