Ab urbe condita

dilectum prope a M. Cornelio per totam Siciliam habitur, ut quam questum de se Romam venirent;

moderati animi gloriam eo die adeptus consul senatum dimisit; ac prope : iustitium omnium rerum futurum videbatur, alter consul ad urbem venisset.

otium, ut solet, excitavit plebis rumores: belli diuturnitatem et vastatos agros circa urbem, qua infesto agmine isset Hannibal, exhaustam dilectibus Italiam et prope quotannis caesos exercitus querebantur,

et consules bellicosos ambo viros acresque nimis et feroces creatos, qui vel in pace tranquilla bellum excitare possent, nedum in bello respirare civitatem forent passuri.

interrupit hos sermones nocte, quae pridie Quinquatrus fuit, pluribus simul locis circa forum incendium ortum.

eodem tempore septem tabernae, quae postea quinque, et argentariae, quae nunc novae appellantur, arsere;

conprehensa postea privata aedificia — neque enim tum basilicae erant — , conprehensae lautumiae forumque piscatorium et atrium regium.

aedis Vestae vix defensa est tredecim maxime servorum opera, qui in publicum redempti ac manu missi sunt.