Ab urbe condita

ceterum cum ibi tribuni militum quattuor essent, Q. Fabius Maximus de legione prima, cuius pater priore anno dictator fuerat,

et de legione secunda L. Publicius Bibulus et P. Cornelius Scipio et de legione tertia Ap. Claudius Pulcher, qui proxime aedilis fuerat,

consensu ad P. Scipionem admodum adulescentem et ad Ap. Claudium summa delata est.

quibus consultantibus inter paucos de summa rerum nuntiat P. Furius Philus, consularis viri filius, nequiquam eos perditam spem fovere, desperatam conploratamque rem esse publicam:

nobiles iuvenes quosdam, quorum principem Caecilium Metellum, mare ac naves spectare, ut deserta Italia ad regum aliquem transfugiant.

quod malum, praeterquam atrox, super tot clades etiam novum, cum stupore ac miraculo torpidos defixisset, qui aderant, et consilium advocandum de eo censerent, negat consilii rem esse Scipio

audendum agendum, non consultandum ait in tanto malo irent secum extemplo armati, qui rem publicam salva vellent;

nulla verius, quam ubi ea cogitentur, castra esse.