Ab urbe condita

rogitans, clamore sublato conixi primo resistunt, deinde inferunt pedem urgentque et inpulsos semel terrore eodem, quo coeperunt, expellunt

inde pergere ac persequi, quia turbida lux metum circa insidiarum faciebat, non ausi, liberatis castris contenti receperunt se intra vallum trecentis ferme hostium occisis.

Romanorum stationis primae vigilumque et eorum, qui circa quaestorium oppressi, periere ad septingenti triginta. inde Samnitibus non infelix audacia auxit,

et non modo proferre inde castra Romanum sed ne pabulari quidem per agros suos patiebantur; retro in pacatum Soranum agrum pabulatores ibant. rerum fama,

tumultuosior etiam quam res erat, perlata Romam coegit L. Postumium consulem vixdum validum proficisci ex urbe.

prius tamen quam exiret, militibus edicto Soram iussis convenire, ipse aedem Victoriae, quam aedilis curulis ex multaticia pecunia faciendam curaverat, dedicavit.

ita ad exercitum profectus ab Sora in Samnium ad castra collegae perrexit. inde postquam Samnites, diffisi duobus exercitibus resisti posse, recesserunt, diversi consules ad vastandos agros urbesque oppugnandas discedunt.