Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

adventu suorum lacrimae obortae quaerentique viro “satin salve?” “minime” inquit; “quid enim salvi est mulieri amissa pudicitia? vestigia viri alieni, Conlatine, in lecto sunt tuo; ceterum corpus est violatum, animus insons; mors testis erit. sed date dexteras fidemque haud inpune adultero fore. Sex.

est Tarquinius, qui hostis pro hospite priore nocte

66
vi armatus mihi sibique, si vos viri estis, pestiferum hinc abstulit gaudium.”

dant ordine omnes fidem; consolantur aegram animi avertendo noxam ab coacta in auctorem delicti: mentem peccare, non corpus, et unde consilium afuerit, culpam abesse.

“vos” inquit “videritis, quid illi debeatur; ego me etsi peccato absolvo, supplicio non libero; nec ulla deinde inpudica Lucretiae exemplo vivet.”

cultrum, quem sub veste abditum habebat, eum in corde defigit prolapsaque in vulnus moribunda cecidit.

conclamat vir paterque.