Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. verba probes et facta doce, vel iunior audi
  2. cur sit Aristippi potior sententia, namque
  3. mordacem Cynicum sic eludebat, ut aiunt:
    4. p.362
  4. “scurror ego ipse mihi, populo tu; rectius [*]() hoc et
  5. splendidius multo est. equus ut me portet, alat rex,
  6. officium facio; tu poscis vilia, verum [*]()
  7. dante minor, quamvis fers te nullius egentem.”
  8. omnis Aristippum decuit color et status et res,
  9. temptantem maiora, fere praesentibus aequum,
  10. contra, quem duplici panno patientia velat,
  11. mirabor, vitae via si conversa decebit.
  12. alter purpureum non exspectabit amictum,
  13. quidlibet indutus celeberrima per loca [*]() vadet,
  14. personamque feret non inconcinnus utramque;
  15. alter Mileti textam cane peius et angui
  16. vitabit [*]() chlamydem, morietur frigore, si non
  17. rettuleris pannum. refer et sine vivat ineptus.
  18. Res gerere et captos ostendere civibus hostis
  19. attingit solium Iovis et caelestia temptat:
  20. principibus placuisse viris non ultima laus est.