Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae,
  2. incolumem tibi me praestant Septembribus horis.
    3. p.352
  3. Tu recte vivis, si curas esse quod audis,
  4. iactamus iam pridem omnis te Roma beatum;
  5. sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas,
  6. neve putes alium sapiente bonoque beatum,
  7. neu, si te populus sanum recteque valentem
  8. dictitet, occultam febrem sub tempus [*]() edendi
  9. dissimules, donec manibus tremor incidat unctis.
  10. stultorum incurata pudor malus ulcera celat.
  11. Si quis bella tibi terra pugnata marique
  12. dicat et his verbis vacuas permulceat auris:
  13. “tene magis salvum populus velit an populum tu,
  14. servet in ambiguo, qui consulit et tibi et urbi,
  15. Iuppiter,” Augusti laudes agnoscere possis:
  16. cum pateris [*]() sapiens emendatusque vocari,
  17. respondesne tuo, dic sodes, nomine? “nempe
  18. vir bonus et prudens dici delector ego ac tu.”
  19. qui dedit hoc hodie, cras, si volet, auferet, ut [*]() si
  20. detulerit fasces indigno, detrahet [*]() idem.