Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. stellae sponte sua iussaene vagentur et errent,
  2. quid premat obscurum lunae, quid proferat orbem,
  3. quid velit et possit rerum concordia discors,
  4. Empedocles an Stertinium deliret acumen.
  5. Verum seu piscis seu porrum et caepe trucidas,
    6. p.330
  6. utere Pompeio Grospho et, si quid petet, ultro
  7. defer; nil Grosphus nisi verum orabit et aequum,
  8. vilis amicorum est annona, bonis ubi quid deest.
  9. Ne tamen ignores, quo sit Romana loco res,
  10. Cantaber Agrippae, Claudi virtute Neronis
  11. Armenius cecidit; ius imperiumque Phraates
  12. Caesaris accepit genibus minor; aurea fruges
  13. Italiae pleno defudit [*]() Copia cornu.
    14. p.332
  1. Ut proficiscentem docui te saepe diuque,
  2. Augusto reddes signata volumina, Vini,[*]()
  3. si validus, si laetus erit, si denique poscet;
  4. ne studio nostri pecces odiumque libellis
  5. sedulus importes opera vehemente minister.