Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. decoqueretur holus, soliti. quidquid sum ego, quamvis
  2. infra Lucili censum ingeniumque, tamen me
  3. cum magnis vixisse invita fatebitur usque
  4. invidia et fragili quaerens inlidere dentem
  5. offendet solido — nisi quid tu, docte Trebati,
  6. dissentis.’ ‘equidem nihil hinc diffindere possum.
  7. sed tamen ut monitus caveas, ne forte negoti
  8. incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum:
  9. si mala condiderit in quem quis carmina, ius est
  10. iudiciumque.’ ‘esto, siquis mala; sed bona siquis
  11. iudice condiderit laudatus Caesare? siquis
  12. opprobriis dignum latraverit, integer ipse?’
  13. ‘solventur risu tabulae, tu missus abibis.’
  1. Quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo
  2. — nec meus hic sermo est, sed quae praecepit Ofellus
  3. rusticus, abnormis sapiens crassaque Minerva;
  4. discite non inter lances mensasque nitentis,
  5. cum stupet insanis acies fulgoribus et cum
  6. adclinis falsis animus meliora recusat,
  7. verum hic inpransi mecum disquirite. cur hoc?