Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. sic habet.’ ‘accendis quare cupiam magis illi
  2. proximus esse.’ ‘velis tantummodo: quae tua virtus,
  3. expugnabis: et est qui vinci possit eoque
  4. difficilis aditus primos habet.’ ‘haud mihi dero:
  5. muneribus servos corrumpam; non, hodie si
  6. exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,
  7. occurram in triviis, deducam. nil sine magno
  8. vita labore dedit mortalibus.’ haec dum agit, ecce
  9. Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum
  10. qui pulchre nosset. consistimus. ‘unde venis et
  11. quo tendis?’ rogat et respondet. vellere coepi
  12. et pressare manu lentissima bracchia, nutans,
  13. distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus
  14. ridens dissimulare; meum iecur urere bilis.
  15. ‘certe nescio quid secreto velle loqui te
  16. aiebas mecum.’ ‘memini bene, sed meliore
  17. tempore dicam; hodie tricensima sabbata: vin tu
  18. curtis Iudaeis oppedere?’ ‘nulla mihi’ inquam
  19. ‘relligio est.’ ‘at mi: sum paulo infirmior, unus
  20. multorum. ignosces; alias loquar.’ huncine solem