Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. aut tacitum inpellat quovis sermone: ‘molestus,
  2. communi sensu plane caret’ inquimus. eheu,
  3. quam temere in nosmet legem sancimus iniquam.
  4. nam vitiis nemo sine nascitur; optimus ille est,
  5. qui minimis urgetur. amicus dulcis, ut aequum est,
  6. cum mea conpenset vitiis bona, pluribus hisce,
  7. si modo plura mihi bona sunt, inclinet, amari
  8. si volet: hac lege in trutina ponetur eadem.
  9. qui, ne tuberibus propriis offendat amicum,
  10. postulat, ignoscet verrucis illius: aequum est
  11. peccatis veniam poscentem reddere rursus.
  12. denique, quatenus excidi penitus vitium irae,
  13. cetera item nequeunt stultis haerentia, cur non
  14. ponderibus modulisque suis ratio utitur ac res
  15. ut quaeque est, ita suppliciis delicta coercet?
  16. siquis eum servum, patinam qui tollere iussus
  17. semesos piscis tepidumque ligurrierit ius,
  18. in cruce suffigat, Labeone insanior inter
  19. sanos dicatur. quanto hoc furiosius atque
  20. maius peccatum est: paulum deliquit amicus,