Epodi

Horace

Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.

  1. sed iuremus in haec: “simul imis saxa renarint
  2. vadis levata, ne redire sit nefas;
  3. neu conversa domum pigeat dare lintea, quando
  4. Padus Matina laverit cacumina,
  5. in mare seu celsus procurrerit Appenninus
  6. novaque monstra iunxerit libidine
  7. mirus amor, iuvet ut tigris subsidere cervis,
  8. adulteretur et columba miluo,
  9. credula nec ravos timeant armenta leones
  10. ametque salsa levis hircus aequora.”
  11. haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis
  12. eamus omnis exsecrata civitas
  13. aut pars indocili melior grege; mollis et exspes
  14. inominata perpremat cubilia.
  15. vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum,
  16. Etrusca praeter et volate litora.
  17. nos manet Oceanus circum vagus: arva beata
  18. petamus, arva divites et insulas,
  19. reddit ubi cererem tellus inarata quotannis
  20. et inputata floret usque vinea,