Epodi
Horace
Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.
- muricibus Tyriis iteratae vellera lanae
 - cui properabantur? tibi nempe,
 - ne foret aequalis inter conviva, magis quem
 - diligeret mulier sua quam te.
 - o ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acris
 - agna lupos capreaeque leones!”
 
- Horrida tempestas caelum contraxit et imbres
 - nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae
 - Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici,
 - Occasionem de die dumque virent genua
 - et decet, obducta solvatur fronte senectus.
 - tu vina Torquato move consule pressa meo.
 - cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna
 - reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio
 - perfundi nardo iuvat et fide Cyllenea
 - levare diris pectora Sollicitudinibus,
 - nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:
 - “invicte, mortalis dea nate puer Thetide,
 - te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi
 - findunt Scamandri flumina lubricus et Simois,