Historiarum Alexandri Magni

Tum Amyntas facta dicendi potestate : “Si nihil,” inquit, “interest regis, peto, ut, dum dico, vinculis liberer.” Rex solvi utrumque iubet desiderantique Amyntae, ut habitus quoque redderetur armigeri, lanceam dari iussit.

Quam ut laeva conprehendit, evitato eo loco, in quo Alexandri corpus paulo ante iacuerat: “Qualiscumque,” inquit, “exitus nos manet, rex, confitemur prosperum tibi debituros, tristiorem fortunae inputaturos.

putaturos. Sine praeiudicio dicimus causam liberis corporibus animisque: habitum etiam, in quote comitari solemus, reddidisti. Causam non possum us, fortunam timere desinemus.