Historiarum Alexandri Magni

quaero, an patrio sermone sis apud eos usurus.” Tum Philotas: “Praeter Macedonas,” inquit, “plerique adsunt, quos facilius, quae dicam, pereepturos arbitror, si eadem lingua fuero usus, qua tu egisti, non ob aliud, credo, quam ut oratio tua intellegi posset a pluribus.” Tum rex:

“Ecquid videtis adeo etiam sermonis patrii Philotan taedere? Solus quippe fastidit eum discere. Sed dicat sane, utcumque ei cordi est, dum memineritis aeque illum a nostro more quam sermone abhorrere.”

Atque ita contione excessit. Tum Philotas: “Verba,” inquit, “innocenti reperire facile est,