Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. cum gemitu glomerat, fundoque exaestuat imo.
  2. Fama est Enceladi semustum fulmine corpus
  3. urgueri mole hac, ingentemque insuper Aetnam
  4. impositam ruptis flammam exspirare caminis;
  5. et fessum quotiens mutet latus, intremere omnem
  6. murmure Trinacriam, et caelum subtexere fumo.
  7. Noctem illam tecti silvis immania monstra
  8. perferimus, nec quae sonitum det causa videmus.
  9. Nam neque erant astrorum ignes, nec lucidus aethra
  10. siderea polus, obscuro sed nubila caelo,
  11. et lunam in nimbo nox intempesta tenebat.
  12. Postera iamque dies primo surgebat Eoo,
  13. umentemque Aurora polo dimoverat umbram:
  14. cum subito e silvis, macie confecta suprema,
  15. ignoti nova forma viri miserandaque cultu
  16. procedit, supplexque manus ad litora tendit.
  17. Respicimus: dira inluvies inmissaque barba,
  18. consertum tegumen spinis; at cetera Graius,
  19. et quondam patriis ad Troiam missus in armis.
  20. Isque ubi Dardanios habitus et Troia vidit