Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. pone subit coniunx: ferimur per opaca locorum;
  2. et me, quem dudum non ulla iniecta movebant
  3. tela neque adverso glomerati ex agmine Grai,
  4. nunc omnes terrent aurae, sonus excitat omnis
  5. suspensum et pariter comitique onerique timentem.
  6. Iamque propinquabam portis, omnemque videbar
  7. evasisse viam, subito cum creber ad auris
  8. visus adesse pedum sonitus, genitorque per umbram
  9. prospiciens; Nate exclamat, fuge nate, propinquant.
  10. Ardentis clipeos atque aera micantia cerno!—
  11. Hic mihi nescio quod trepido male numen amicum
  12. confusam eripuit mentem. Namque avia cursu
  13. dum sequor, et nota excedo regione viarum,
  14. heu, misero coniunx fatone erepta Creüsa
  15. substitit, erravitne via, seu lassa resedit,
  16. incertum; nec post oculis est reddita nostris.
  17. Nec prius amissam respexi animumque reflexi,
  18. quam tumulum antiquae Cereris sedemque sacratam
  19. venimus; hic demum collectis omnibus una
  20. defuit, et comites natumque virumque fefellit.