Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Invadunt urbem somno vinoque sepultam;
- caeduntur vigiles, portisque patentibus omnis
- accipiunt socios atque agmina conscia iungunt.
- Tempus erat, quo prima quies mortalibus aegris
- incipit, et dono divom gratissima serpit.
- In somnis, ecce, ante oculos maestissimus Hector
- visus adesse mihi, largosque effundere fletus,
- raptatus bigis, ut quondam, aterque cruento
- pulvere, perque pedes traiectus lora tumentis.
- Ei mihi, qualis erat, quantum mutatus ab illo
- Hectore, qui redit exuvias indutus Achilli,
- vel Danaum Phrygios iaculatus puppibus ignis,
- squalentem barbam et concretos sanguine crinis
- volneraque illa gerens, quae circum plurima muros
- accepit patrios. Ultro flens ipse videbar
- Compellare virum et maestas expromere voces:
- O lux Dardaniae, spes O fidissima Teucrum,
- quae tantae tenuere morae? Quibus Hector ab oris
- exspectate venis? Ut te post multa tuorum
- funera, post varios hominumque urbisque labores