Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Tydide! Mene Iliacis occumbere campis
- non potuisse, tuaque animam hanc effundere dextra,
- saevus ubi Aeacidae telo iacet Hector, ubi ingens
- Sarpedon, ubi tot Simois correpta sub undis
- scuta virum galeasque et fortia corpora volvit?
- Talia iactanti stridens Aquilone procella
- velum adversa ferit, fluctusque ad sidera tollit.
- Franguntur remi; tum prora avertit, et undis
- dat latus; insequitur cumulo praeruptus aquae mons.
- Hi summo in fluctu pendent; his unda dehiscens
- terram inter fluctus aperit; furit aestus harenis.
- Tris Notus abreptas in saxa latentia torquet—
- saxa vocant Itali mediis quae in fluctibus aras—
- dorsum immane mari summo; tris Eurus ab alto
- in brevia et Syrtis urguet, miserabile visu,
- inliditque vadis atque aggere cingit harenae.
- Unam, quae Lycios fidumque vehebat Oronten,
- ipsius ante oculos ingens a vertice pontus
- in puppim ferit: excutitur pronusque magister
- volvitur in caput; ast illam ter fluctus ibidem