Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- observans nido implumes detraxit; at illa
- flet noctem ramoque sedens miserabile carmen
- integrat et maestis late loca questibus implet.
- Nulla Venus, non ulli animum flexere hymenaei.
- Solus Hyperboreas glacies Tanaimque nivalem
- arvaque Rhipaeis numquam viduata pruinis
- lustrabat raptam Eurydicen atque inrita Ditis
- dona querens; spretae Ciconum quo munere matres
- inter sacra deum nocturnique orgia Bacchi
- discerptum latos iuvenem sparsere per agros.
- Tum quoque marmorea caput a cervice revulsum
- gurgite cum medio portans Oeagrius Hebrus
- volveret, Eurydicen vox ipsa et frigida lingua
- “ah miseram Eurydicen!” anima fugiente vocabat:
- “Eurydicen” toto referebant flumine ripae.”
- Haec Proteus, et se iactu dedit aequor in altum,
- quaque dedit, spumantem undam sub vertice torsit.
- At non Cyrene; namque ultro adfata timentem:
- “Nate, licet tristes animo deponere curas.
- Haec omnis morbi causa; hinc miserabile Nymphae,