Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- namque uno ingentem tollit de caespite silvam,
- aureus ipse, sed in foliis, quae plurima circum
- funduntur, violae sublucet purpura nigrae;
- saepe deum nexis ornatae torquibus arae
- asper in ore sapor; tonsis in vallibus illum
- pastores et curva legunt prope flumina Mellae.
- Huius odorato radices incoque Baccho
- pabulaque in foribus plenis adpone canistris.
- Sed siquem proles subito defecerit omnis,
- nec genus unde novae stirpis revocetur habebit,
- tempus et Arcadii memoranda inventa magistri
- pandere, quoque modo caesis iam saepe iuvencis
- insincerus apes tulerit cruor. Altius omnem
- expediam prima repetens ab origine famam.
- Nam qua Pellaei gens fortunata Canopi
- accolit effuso stagnantem flumine Nilum
- et circum pictis vehitur sua rura phaselis,
- quaque pharetratae vicinia Persidis urget,
- et viridem Aegyptum nigra fecundat harena,
- et diversa ruens septem discurrit in ora