Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et viris habuere suas, ad sidera raptim
- vi propria nituntur opisque haud indiga nostrae.
- Nec minus interea fetu nemus omne gravescit
- sanguineisque inculta rubent aviaria bacis.
- Tondentur cytisi, taedas silva alta ministrat,
- pascunturque ignes nocturni et lumina fundunt.
- Et dubitant homines serere atque inpendere curam
- quid maiora sequar?—salices humilesque genestae
- aut illae pecori frondem aut pastoribus umbram
- Sufficiunt saepemque satis et pabula melli—
- et iuvat undantem buxo spectare Cytorum
- naryciaeque picis lucos, iuvat arva videre
- non rastris, hominum non ulli obnoxia curae.
- Ipsae Caucasio steriles in vertice silvae,
- quas animosi Euri adsidue franguntque feruntque,
- dant alios aliae fetus, dant utile lignum
- navigiis pinus, domibus cedrumque cupressosque.
- Hinc radios trivere rotis, hinc tympana plaustris
- agricolae et pandas ratibus posuere carinas,
- viminibus salices fecundae, frondibus ulmi,