Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  • ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta?
  • en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem
  • sola Sophocleo tua carmina digna coturno?
  • A te principium, tibi desinam: accipe iussis
  • carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum
  • inter victrices hederam tibi serpere laurus.
  • Frigida vix caelo noctis decesserat umbra,
  • cum ros in tenera pecori gratissimus herba;
  • incumbens tereti Damon sic coepit olivae.
    • Damon
    1. Nascere, praeque diem veniens age, Lucifer, almum,
    2. coniugis indigno Nisae deceptus amore
    3. dum queror, et divos, quamquam nil testibus illis
    4. profeci, extrema moriens tamen adloquor hora.
    5. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
    6. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis
    7. semper habet; semper pastorum ille audit amores,
    8. Panaque, qui primus calamos non passus inertis.
    9. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
    10. Mopso Nisa datur: quid non speremus amantes?
    11. Iungentur iam grypes equis, aevoque sequenti
    12. cum canibus timidi venient ad pocula dammae.
    13. Mopse, novas incide faces: tibi ducitur uxor;
    14. sparge, marite, nuces: tibi deserit Hesperus Oetam.
    15. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
    16. O digno coniuncta viro, dum despicis omnes,
    17. dumque tibi est odio mea fistula, dumque capellae,
    18. hirsutumque supercilium promissaque barba,
    19. nec curare deum credis mortalia quemquam!