Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. et mutata suos requierunt flumina cursus—
  2. Illonis Musam dicemus et Alphesiboei.
  3. Tu mihi seu magni superas iam saxa Timavi,
  4. sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam
  5. ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta?
  6. en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem
  7. sola Sophocleo tua carmina digna coturno?
  8. A te principium, tibi desinam: accipe iussis
  9. carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum
  10. inter victrices hederam tibi serpere laurus.
  11. Frigida vix caelo noctis decesserat umbra,
  12. cum ros in tenera pecori gratissimus herba;
  13. incumbens tereti Damon sic coepit olivae.
    14. Damon
    1. Nascere, praeque diem veniens age, Lucifer, almum,
    2. coniugis indigno Nisae deceptus amore
    3. dum queror, et divos, quamquam nil testibus illis
    4. profeci, extrema moriens tamen adloquor hora.
    5. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
    6. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis
    7. semper habet; semper pastorum ille audit amores,