Pergite, Pierides! Chromis et Mnasyllos in antroSilenum pueri somno videre iacentem,inflatum hesterno venas, ut semper, Iaccho:serta procul tantum capiti delapsa iacebant,et gravis attrita pendebat cantharus ansa.Adgressi—nam saepe senex spe carminis amboluserat—iniciunt ipsis ex vincula sertis:addit se sociam, timidisque supervenit Aegle,—Aegle, Naiadum pulcherrima,—iamque videntisanguineis frontem moris et tempora pingit.Ille dolum ridens, “Quo vincula nectitis?” inquit;