Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. et freta destituent nudos in litore pisces,
  2. ante pererratis amborum finibus exsul
  3. aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim,
  4. quam nostro illius labatur pectore voltus.
Meliboeus
  1. At nos hinc alii sitientis ibimus Afros,
  2. pars Scythiam et rapidum Cretae veniemus Oaxen,
  3. et penitus toto divisos orbe Britannos.
  4. En umquam patrios longo post tempore finis,
  5. pauperis et tuguri congestum caespite culmen,
  6. post aliquot mea regna videns mirabor aristas?
  7. Impius haec tam culta novalia miles habebit,
  8. barbarus has segetes? En, quo discordia civis
  9. produxit miseros! His nos consevimus agros!
  10. Insere nunc, Meliboee, piros, pone ordine vitis.
  11. Ite meae, felix quondam pecus, ite capellae.
  12. Non ego vos posthac, viridi proiectus in antro,
  13. dumosa pendere procul de rupe videbo;
  14. carmina nulla canam; non, me pascente, capellae,
  15. florentem cytisum et salices carpetis amaras.
Tityrus
  1. Hic tamen hanc mecum poteras requiescere noctem
  2. fronde super viridi: sunt nobis mitia poma,
  3. castaneae molles, et pressi copia lactis;
  4. et iam summa procul villarum culmina fumant,
  5. maioresque cadunt altis de montibus umbrae.
  1. Formosum pastor Corydon ardebat Alexim,
  2. delicias domini, nec quid speraret habebat;
  3. tantum inter densas, umbrosa cacumina, fagos
  4. adsidue veniebat. Ibi haec incondita solus
  5. montibus et silvis studio iactabat inani:
  6. O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas?
  7. Nil nostri miserere? Mori me denique coges.
  8. nunc etiam pecudes umbras et frigora captant;
  9. nunc viridis etiam occultant spineta lacertos,
  10. Thestylis et rapido fessis messoribus aestu
  11. alia serpyllumque herbas contundit olentis.
  12. at mecum raucis, tua dum vestigia lustro,
  13. sole sub ardenti resonant arbusta cicadis.
  14. Nonne fuit satius tristis Amaryllidis iras
  15. atque superba pati fastidia, nonne Menalcan,
  16. quam vis ille niger, quamvis tu candidus esses ?
  17. o formose puer, nimium ne crede colori!
  18. alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
  19. Despectus tibi sum, nec qui sim quaeris, Alexi,
  20. quam dives pecoris, nivei quam lactis abundans.
  21. mille meae Siculis errant in montibus agnae;
  22. lac mihi non aestate novum, non frigore defit;
  23. canto quae solitus, si quando armenta vocabat,
  24. Amphion Dircaeus in Actaeo Aracimtho.
  25. Nec sum adeo informis: nuper me in litore vidi,
  26. cum placidum ventis staret mare; non ego Daphnim
  27. iudice te metuam, si numquam fallit imago.
  28. O tantum libeat mecum tibi sordida rura
  29. atque humilis habitare casas, et figere cervos,
  30. haedorumque gregem viridi compellere hibisco!
  31. Mecum una in silvis imitabere Pana canendo.
  32. Pan primus calamos cera coniungere pluris
  33. instituit; Pan curat ovis oviumque magistros.
  34. Nec te paeniteat calamo trivisse labellum:
  35. haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas?
  36. est mihi disparibus septem compacta cicutis