Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- sancte, ueni dapibus festis, sed pone sagittas
 - et procul ardentes hinc precor abde faces.
 - uos celebrem cantate deum pecorique uocate
 - uoce: palam pecori, clam sibi quisque uocet.
 - aut etiam sibi quisque palam: nam rurba iocosa
 - obstrepit et Phrygio tibia curua sono.
 - ludite: iam Nox iungit equos, currumque sequuntur
 - matris lasciuo sidera fulua choro,
 - postque uenit tacitus furuis circumdatus alis
 - Somnus et incerto Somnia nigra pede.
 
- Dicamus bona uerba: uenit Natalis ad aras:
 - quisquis ades, lingua, uir mulierque, faue.
 - urantur pia tura focis, urantur odores
 - quos tener e terra diuite mittit Arabs.
 - ipse suos Genius adsit uisurus honores,
 - cui decorent sanctas mollia serta comas.
 - illius puro destillent tempora nardo,
 - atque satur libo sit madeatque mero,
 - adnuat et, Cornute, tibi, quodcumque rogabis.
 - en age (quid cessas? adnuit ille) roga.