Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- At tua tum me poena iuvet, Venerique merenti
 - Fixa notet casus aurea palma meos:
 - ‘Hanc tibi fallaci resolutus amore Tibullus
 - Dedicat et grata sis, dea, mente rogat.’
 
- Quis fuit, horrendos primus qui protulit enses?
 - Quam ferus et vere ferreus ille fuit!
 - Tum caedes hominum generi, tum proelia nata,
 - Tum brevior dirae mortis aperta via est.
 - An nihil ille miser meruit, nos ad mala nostra
 - Vertimus, in saevas quod dedit ille feras?
 - Divitis hoc vitium est auri, nec bella fuerunt,
 - Faginus adstabat cum scyphus ante dapes.
 - Non arces, non vallus erat, somnumque petebat
 - Securus sparsas dux gregis inter oves.
 - Tunc mihi vita foret, volgi nec tristia nossem
 - Arma nec audissem corde micante tubam;
 - Nunc ad bella trahor, et iam quis forsitan hostis
 - Haesura in nostro tela gerit latere.
 - Sed patrii servate Lares: aluistis et idem,
 - Cursarem vestros cum tener ante pedes.