Elegiae

Tibullus

Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.

  1. Uretur facies, urentur sole capilli,
  2. Deteret invalidos et via longa pedes.
  3. Admonui quotiens ‘auro ne pollue formam:
  4. Saepe solent auro multa subesse mala.
  5. Divitiis captus siquis violavit amorem,
  6. Asperaque est illi difficilisque Venus.
  7. Ure meum potius flamma caput et pete ferro
  8. Corpus et intorto verbere terga seca.
  9. Nec tibi celandi spes sit peccare paranti:
  10. Est deus, occultos qui vetat esse dolos.
  11. Ipse deus tacito permisit lene ministro,
  12. Ederet ut multo libera verba mero;
  13. Ipse deus somno domitos emittere vocem
  14. Iussit et invitos facta tegenda loqui.’
  15. Haec ego dicebam: nunc me flevisse loquentem,
  16. Nunc pudet ad teneros procubuisse pedes.
  17. Tum mihi iurabas nullo te divitis auri
  18. Pondere, non gemmis, vendere velle fidem,
  19. Non tibi si pretium Campania terra daretur,
  20. Non tibi si, Bacchi cura, Falernus ager.