Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- Sit modo casta, doce, quamvis non vitta ligatos
 - Impediat crines nec stola longa pedes.
 - Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam
 - Possim ego, quin oculos adpetat illa meos,
 - Et siquid peccasse putet, ducarque capillis
 - Inmerito pronas proripiarque vias.
 - Non ego te pulsare velim, sed, venerit iste
 - Si furor, optarim non habuisse manus;
 - Nec saevo sis casta metu, sed mente fideli,
 - Mutuus absenti te mihi servet amor.
 - At, quae fida fuit nulli, post victa senecta
 - Ducit inops tremula stamina torta manu
 - Firmaque conductis adnectit licia telis
 - Tractaque de niveo vellere ducta putat.
 - Hanc animo gaudente vident iuvenumque catervae
 - Conmemorant merito tot mala ferre senem,
 - Hanc Venus exalto flentem sublimis Olympo
 - Spectat et, infidis quam sit acerba, monet.
 - Haec aliis maledicta cadant; nos, Delia, amoris
 - Exemplum cana simus uterque coma.