Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- Adtigerit, labentur opes, ut volnere nostro
- Sanguis, ut hic ventis diripiturque cinis.’
- Et tibi nescio quas dixit, mea Delia, poenas;
- Si tamen admittas, sit precor illa levis.
- Non ego te propter parco tibi, sed tua mater
- Me movet atque iras aurea vincit anus.
- Haec mihi te adducit tenebris multoque timore
- Coniungit nostras clam taciturna manus,
- Haec foribusque manet noctu me adfixa proculque
- Cognoscit strepitus me veniente pedum.
- Vive diu mihi, dulcis anus: proprios ego tecum,
- Sit modo fas, annos contribuisse velim.
- Te semper natamque tuam te propter amabo:
- Quicquid agit, sanguis est tamen illa tuos.
- Sit modo casta, doce, quamvis non vitta ligatos
- Impediat crines nec stola longa pedes.
- Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam
- Possim ego, quin oculos adpetat illa meos,
- Et siquid peccasse putet, ducarque capillis
- Inmerito pronas proripiarque vias.