De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. Fit quoque ut inter dum validi vis incita venti
  2. perscindat nubem perfringens impete recto;
  3. nam quid possit ibi flatus manifesta docet res,
  4. hic, ubi lenior est, in terra cum tamen alta
  5. arbusta evolvens radicibus haurit ab imis.
  6. sunt etiam fluctus per nubila, qui quasi murmur
  7. dant in frangendo graviter; quod item fit in altis
  8. fluminibus magnoque mari, cum frangitur aestus.
  9. Fit quoque, ubi e nubi in nubem vis incidit ardens
  10. fulminis; haec multo si forte umore recepit
  11. ignem, continuo magno clamore trucidat;
  12. ut calidis candens ferrum e fornacibus olim
  13. stridit, ubi in gelidum propter demersimus imbrem.
  14. Aridior porro si nubes accipit ignem,
  15. uritur ingenti sonitu succensa repente,
  16. lauricomos ut si per montis flamma vagetur
  17. turbine ventorum comburens impete magno;