De Rerum Natura
Lucretius
-
- pectora, terrarum qui in orbi sancta tuetur
- fana lacus lucos aras simulacraque divom.
- praeterea solis cursus lunaeque meatus
- expediam qua vi flectat natura gubernans;
- ne forte haec inter caelum terramque reamur
- libera sponte sua cursus lustrare perennis,
- morigera ad fruges augendas atque animantis,
- neve aliqua divom volvi ratione putemus.
- nam bene qui didicere deos securum agere aevom,
- si tamen interea mirantur qua ratione
- quaeque geri possint, praesertim rebus in illis
- quae supera caput aetheriis cernuntur in oris,
- rursus in antiquas referuntur religiones
- et dominos acris adsciscunt, omnia posse
- quos miseri credunt, ignari quid queat esse,
- quid nequeat, finita potestas denique cuique
- qua nam sit ratione atque alte terminus haerens.
- Quod super est, ne te in promissis plura moremur,
- principio maria ac terras caelumque tuere;
- quorum naturam triplicem, tria corpora, Memmi,