De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. paulatim trahit angusti fastigia coni,
  2. tecta solo iungens atque omnia dextera laevis
  3. donec in obscurum coni conduxit acumen.
  4. In pelago nautis ex undis ortus in undis
  5. sol fit uti videatur obire et condere lumen;
  6. quippe ubi nil aliud nisi aquam caelumque tuentur;
  7. ne leviter credas labefactari undique sensus.
  8. at maris ignaris in portu clauda videntur
  9. navigia aplustris fractis obnitier undis.
  10. nam quae cumque supra rorem salis edita pars est
  11. remorum, recta est, et recta superne guberna;
  12. quae demersa liquore obeunt, refracta videntur
  13. omnia converti sursumque supina reverti
  14. et reflexa prope in summo fluitare liquore.
  15. Raraque per caelum cum venti nubila portant
  16. tempore nocturno, tum splendida signa videntur
  17. labier adversum nimbos atque ire superne
  18. longe aliam in partem ac vera ratione feruntur
  19. At si forte oculo manus uni subdita supter
  20. pressit eum, quodam sensu fit uti videantur
  21. omnia quae tuimur fieri tum bina tuendo,
  22. bina lucernarum florentia lumina flammis
  23. binaque per totas aedis geminare supellex
  24. et duplicis hominum facies et corpora bina.
  25. Denique cum suavi devinxit membra sopore
  26. somnus et in summa corpus iacet omne quiete,
  27. tum vigilare tamen nobis et membra movere
  28. nostra videmur, et in noctis caligine caeca
  29. cernere censemus solem lumenque diurnum,
  30. conclusoque loco caelum mare flumina montis
  31. mutare et campos pedibus transire videmur,
  32. et sonitus audire, severa silentia noctis
  33. undique cum constent, et reddere dicta tacentes.
  34. Cetera de genere hoc mirande multa videmus,
  35. quae violare fidem quasi sensibus omnia quaerunt,
  36. ne quiquam, quoniam pars horum maxima fallit
  37. propter opinatus animi, quos addimus ipsi,
  38. pro visis ut sint quae non sunt sensibus visa;
  39. nam nihil aegrius est quam res secernere apertas
  40. ab dubiis, animus quas ab se protinus addit.
  41. Denique nil sciri siquis putat, id quoque nescit
  42. an sciri possit, quoniam nil scire fatetur.
  43. hunc igitur contra minuam contendere causam,
  44. qui capite ipse suo in statuit vestigia sese.
  45. et tamen hoc quoque uti concedam scire, at id ipsum
  46. quaeram, cum in rebus veri nil viderit ante,
  47. unde sciat quid sit scire et nescire vicissim,
  48. notitiam veri quae res falsique crearit
  49. et dubium certo quae res differre probarit.