De Rerum Natura
Lucretius
-
- horrida contremuere sub altis aetheris auris,
- in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum
- omnibus humanis esset terraque marique,
- sic, ubi non erimus, cum corporis atque animai
- discidium fuerit, quibus e sumus uniter apti,
- scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum,
- accidere omnino poterit sensumque movere,
- non si terra mari miscebitur et mare caelo.
- et si iam nostro sentit de corpore postquam
- distractast animi natura animaeque potestas,
- nil tamen est ad nos, qui comptu coniugioque
- corporis atque animae consistimus uniter apti.
- nec, si materiem nostram collegerit aetas
- post obitum rursumque redegerit ut sita nunc est,
- atque iterum nobis fuerint data lumina vitae,
- pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum,
- interrupta semel cum sit repetentia nostri.
- et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante
- qui fuimus, neque iam de illis nos adficit angor.
- nam cum respicias inmensi temporis omne