De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. conveniunt et res permixto semine constant.
  2. Quin etiam passim nostris in versibus ipsis
  3. multa elementa vides multis communia verbis,
  4. cum tamen inter se versus ac verba necesse est
  5. confiteare alia ex aliis constare elementis;
  6. non quo multa parum communis littera currat
  7. aut nulla inter se duo sint ex omnibus isdem,
  8. sed quia non volgo paria omnibus omnia constant.
  9. sic aliis in rebus item communia multa
  10. multarum rerum cum sint, primordia rerum
  11. dissimili tamen inter se consistere summa
  12. possunt; ut merito ex aliis constare feratur
  13. humanum genus et fruges arbustaque laeta.
  14. Nec tamen omnimodis conecti posse putandum est
  15. omnia; nam volgo fieri portenta videres,
  16. semiferas hominum species existere et altos
  17. inter dum ramos egigni corpore vivo
  18. multaque conecti terrestria membra marinis,
  19. tum flammam taetro spirantis ore Chimaeras
  20. pascere naturam per terras omniparentis.
  21. quorum nil fieri manifestum est, omnia quando
  22. seminibus certis certa genetrice creata
  23. conservare genus crescentia posse videmus.
  24. scilicet id certa fieri ratione necessust.
  25. nam sua cuique cibis ex omnibus intus in artus
  26. corpora discedunt conexaque convenientis
  27. efficiunt motus; at contra aliena videmus
  28. reicere in terras naturam, multaque caecis
  29. corporibus fugiunt e corpore percita plagis,
  30. quae neque conecti quoquam potuere neque intus
  31. vitalis motus consentire atque imitari.
  32. sed ne forte putes animalia sola teneri
  33. legibus his, quaedam ratio res terminat omnis
  34. nam vel uti tota natura dissimiles sunt
  35. inter se genitae res quaeque, ita quamque necessest
  36. dissimili constare figura principiorum;
  37. non quo multa parum simili sint praedita forma,
  38. sed quia non volgo paria omnibus omnia constant.
  39. semina cum porro distent, differre necessust
  40. intervalla vias conexus pondera plagas
  41. concursus motus; quae non animalia solum
  42. corpora seiungunt, sed terras ac mare totum
  43. secernunt caelumque a terris omne retentant.
  44. Nunc age dicta meo dulci quaesita labore
  45. percipe, ne forte haec albis ex alba rearis
  46. principiis esse, ante oculos quae candida cernis,
  47. aut ea quae nigrant nigro de semine nata;
  48. nive alium quemvis quae sunt inbuta colorem,
  49. propterea gerere hunc credas, quod materiai
  50. corpora consimili sint eius tincta colore;
  51. nullus enim color est omnino materiai
  52. corporibus, neque par rebus neque denique dispar.
  53. in quae corpora si nullus tibi forte videtur
  54. posse animi iniectus fieri, procul avius erras.
  55. nam cum caecigeni, solis qui lumina numquam
  56. dispexere, tamen cognoscant corpora tactu
  57. ex ineunte aevo nullo coniuncta colore,
  58. scire licet nostrae quoque menti corpora posse
  59. vorti in notitiam nullo circum lita fuco.
  60. denique nos ipsi caecis quaecumque tenebris
  61. tangimus, haud ullo sentimus tincta colore.
  62. Quod quoniam vinco fieri, nunc esse docebo.
  63. omnis enim color omnino mutatur in omnis;
  64. quod facere haud ullo debent primordia pacto;
  65. immutabile enim quiddam superare necessest,
  66. ne res ad nihilum redigantur funditus omnes;
  67. nam quod cumque suis mutatum finibus exit,
  68. continuo hoc mors est illius quod fuit ante.
  69. proinde colore cave contingas semina rerum,
  70. ne tibi res redeant ad nihilum funditus omnes.
  71. Praeterea si nulla coloris principiis est
  72. reddita natura et variis sunt praedita formis,
  73. e quibus omnigenus gignunt variantque colores,
  74. propterea magni quod refert, semina quaeque
  75. cum quibus et quali positura contineantur
  76. et quos inter se dent motus accipiantque,
  77. perfacile extemplo rationem reddere possis,
  78. cur ea quae nigro fuerint paulo ante colore,
  79. marmoreo fieri possint candore repente,
  80. ut mare, cum magni commorunt aequora venti,
  81. vertitur in canos candenti marmore fluctus;
  82. dicere enim possis, nigrum quod saepe videmus,
  83. materies ubi permixta est illius et ordo
  84. principiis mutatus et addita demptaque quaedam,
  85. continuo id fieri ut candens videatur et album.
  86. quod si caeruleis constarent aequora ponti
  87. seminibus, nullo possent albescere pacto;
  88. nam quo cumque modo perturbes caerula quae sint,
  89. numquam in marmoreum possunt migrare colorem.
  90. sin alio atque alio sunt semina tincta colore,
  91. quae maris efficiunt unum purumque nitorem,
  92. ut saepe ex aliis formis variisque figuris
  93. efficitur quiddam quadratum unaque figura,
  94. conveniebat, ut in quadrato cernimus esse
  95. dissimiles formas, ita cernere in aequore ponti
  96. aut alio in quovis uno puroque nitore
  97. dissimiles longe inter se variosque colores.
  98. praeterea nihil officiunt obstantque figurae
  99. dissimiles, quo quadratum minus omne sit extra;
  100. at varii rerum inpediunt prohibentque colores,
  101. quo minus esse uno possit res tota nitore.
  102. Tum porro quae ducit et inlicit ut tribuamus
  103. principiis rerum non numquam causa colores,
  104. occidit, ex albis quoniam non alba creantur,
  105. nec quae nigra cluent de nigris, sed variis ex.
  106. quippe etenim multo proclivius exorientur
  107. candida de nullo quam nigro nata colore