Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. In te, si in quemquam, dici pose, putide Victi,
  2. id quod verbosis dicitur et fatuis:
  3. ista cum lingua, si usus veniat tibi, possis
  4. culos et crepidas lingere carpatinas.
  5. si nos omnino vis omnes perdere, Victi,
  6. hiscas: omnino quod cupis efficies.
  1. Subripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi,
  2. saviolum dulci dulcius ambrosia.
  3. verum id non impune tuli: namque amplius horam
  4. suffixum in summa me memini esse cruce,
  5. dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis
  6. tantillum vestrae demere saevitiae.
  7. nam simul id factum est, multis diluta labella
  8. guttis abstersisti omnibus articulis,
  9. ne quicquam nostro contractum ex ore maneret,
  10. tanquam commictae spurca saliva lupae.
  11. praeterea infesto miserum me tradere Amori
  12. non cessasti omnique excruciare modo,
  13. ut mi ex ambrosia mutatum iam fores illud
  14. saviolum tristi tristius elleboro.
  15. quam quoniam poenam misero proponis amori,
  16. nunquam iam posthac basia subripiam.
  1. Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenam
  2. flos Veronensum depereunt iuvenum,
  3. hic fratrem, ille sororem. hoc est quod dicitur illud
  4. fraternum vere dulce sodalicium.
  5. cui faveam potius? Caeli, tibi: nam tua nobis
  6. per facta exhibita est unica amicitia
  7. cum vesana meas torreret flamma medullas.