Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. quod quondam caesis montis fodisse medullis
  2. audit falsiparens Amphitryoniades,
  3. tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta
  4. perculit imperio deterioris eri,
  5. pluribus ut caeli tereretur ianua divis,
  6. Hebe nec longa virginitate foret.
  7. sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,
  8. qui tunc indomitam ferre iugum docuit.
  9. nam nec tam carum confecto aetate parenti
  10. una caput seri nata nepotis alit,
  11. qui, cum divitiis vix tandem inventus avitis
  12. nomen testatas intulit in tabulas,
  13. impia derisi gentilis gaudia tollens
  14. suscitat a cano vulturium capiti:
  15. nec tantum niveo gavisa est ulla columbo
  16. compar, quae multo dicitur improbius
  17. oscula mordenti semper decerpere rostro
  18. quam quae praecipue multivola est mulier:
  19. sed tu horum magnos vicisti sola furores,
  20. ut semel es flavo conciliata viro.
  21. aut nihil aut paulo cui tum concedere digna
  22. lux mea se nostrum contulit in gremium,
  23. quam circumcursans hinc illinc saepe Cupido
  24. fulgebat crocina candidus in tunica.
  25. quae tamenetsi uno non est contenta Catullo,
  26. rara verecundae furta feremus erae,
  27. ne nimium simus stultorum more molesti:
  28. saepe etiam Iuno, maxima caelicolum,
  29. coniugis in culpa flagrantem concoquit iram
  30. noscens omnivoli plurima furta Iovis.
  31. atqui nec divis homines componier aequum est
  32. ---ingratum tremuli tolle parentis onus.
  33. nec tamen illa mihi dextra deducta paterna
  34. fragrantem Assyrio venit odore domum,
  35. sed furtiva dedit mira munuscula nocte
  36. ipsius ex ipso dempta viri gremio.
  37. quare illud satis est, si nobis is datur unis
  38. quem lapide illa diem candidiore notat.