Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. sed dicam vobis, vos porro dicite multis
  2. milibus et facite haec charta loquatur anus
  3. ---
  4. notescatque magis mortuus atque magis,
  5. nec tenuem texens sublimis aranea telam
  6. in deserto Alli nomine opus faciat.
  7. nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam
  8. scitis, et in quo me corruerit genere,
  9. cum tantum arderem quantum Trinacria rupes
  10. lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis,
  11. maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu
  12. cessarent tristique imbre madere genae,
  13. qualis in aerii perlucens vertice montis
  14. rivus muscoso prosilit e lapide,
  15. qui, cum de prone praeceps est valle volutus,
  16. per medium densi transit iter populi,
  17. dulce viatori lasso in sudore levamen
  18. cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
  19. hic, velut in nigro iactatis turbine nautis
  20. lenius adspirans aura secunda venit
  21. iam prece Pollucis, iam Castoris implorata,
  22. tale fuit nobis Allius auxilium.
  23. is clausum lato patefecit limite campum,
  24. isque domum nobis isque dedit dominae,
  25. ad quam communes exerceremus amores.
  26. quo mea se molli candida diva pede
  27. intulit et trito fulgentem in limine plantam
  28. innixa arguta constituit solea,
  29. coniugis ut quondam flagrans advenit amore
  30. Protesilaeam Laodamia domum
  31. inceptam frustra, nondum cum sanguine sacro
  32. hostia caelestis pacificasset eros.
  33. nil mihi tam valde placeat, Rhamnusia virgo,
  34. quod temere invitis suscipiatur eris.
  35. quam ieiuna pium desideret ara cruorem
  36. docta est amisso Laodamia viro,
  37. coniugis ante coacta novi dimittere collum
  38. quam veniens una atque altera rursus hiems
  39. noctibus in longis avidum saturasset amorem,
  40. posset ut abrupto vivere coniugio:
  41. quod scibant Parcae non longo tempore abesse,
  42. si miles muros isset ad Iliacos:
  43. nam tum Helenae raptu primores Argivorum
  44. coeperat ad sese Troia ciere viros,
  45. Troia (nefas) commune sepulcrum Asiae Europaeque,
  46. Troia virum et virtutum omnium acerba cinis:
  47. quaene etiam nostro letum miserabile fratri
  48. attulit. Hei misero frater adempte mihi,
  49. hei misero fratri iucundum lumen ademptum,
  50. tecum una tota est nostra sepulta domus,
  51. omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
  52. quae tuus in vita dulcis alebat amor.
  53. quem nunc tam longe non inter nota sepulcra
  54. nec prope cognatos compositum cineres,
  55. sed Troia obscena, Troia infelice sepultum
  56. detinet extremo terra aliena solo.
  57. ad quam tum properans fertur simul undique pubes
  58. Graeca penetralis deseruisse focos,
  59. ne Paris abducta gavisus libera moecha
  60. otia pacato degeret in thalamo.
  61. quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia,
  62. ereptum est vita dulcius atque anima
  63. coniugium: tanto te absorbens vertice amoris
  64. aestus in abruptum detulerat barathrum,
  65. quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneum
  66. siccare emulsa pingue palude solum,
  67. quod quondam caesis montis fodisse medullis
  68. audit falsiparens Amphitryoniades,
  69. tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta
  70. perculit imperio deterioris eri,
  71. pluribus ut caeli tereretur ianua divis,
  72. Hebe nec longa virginitate foret.
  73. sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,