Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. posset ut abrupto vivere coniugio:
  2. quod scibant Parcae non longo tempore abesse,
  3. si miles muros isset ad Iliacos:
  4. nam tum Helenae raptu primores Argivorum
  5. coeperat ad sese Troia ciere viros,
  6. Troia (nefas) commune sepulcrum Asiae Europaeque,
  7. Troia virum et virtutum omnium acerba cinis:
  8. quaene etiam nostro letum miserabile fratri
  9. attulit. Hei misero frater adempte mihi,
  10. hei misero fratri iucundum lumen ademptum,
  11. tecum una tota est nostra sepulta domus,
  12. omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
  13. quae tuus in vita dulcis alebat amor.
  14. quem nunc tam longe non inter nota sepulcra
  15. nec prope cognatos compositum cineres,
  16. sed Troia obscena, Troia infelice sepultum
  17. detinet extremo terra aliena solo.
  18. ad quam tum properans fertur simul undique pubes
  19. Graeca penetralis deseruisse focos,
  20. ne Paris abducta gavisus libera moecha
  21. otia pacato degeret in thalamo.
  22. quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia,
  23. ereptum est vita dulcius atque anima
  24. coniugium: tanto te absorbens vertice amoris
  25. aestus in abruptum detulerat barathrum,
  26. quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneum
  27. siccare emulsa pingue palude solum,
  28. quod quondam caesis montis fodisse medullis
  29. audit falsiparens Amphitryoniades,
  30. tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta
  31. perculit imperio deterioris eri,
  32. pluribus ut caeli tereretur ianua divis,
  33. Hebe nec longa virginitate foret.
  34. sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,
  35. qui tunc indomitam ferre iugum docuit.
  36. nam nec tam carum confecto aetate parenti
  37. una caput seri nata nepotis alit,
  38. qui, cum divitiis vix tandem inventus avitis
  39. nomen testatas intulit in tabulas,
  40. impia derisi gentilis gaudia tollens
  41. suscitat a cano vulturium capiti:
  42. nec tantum niveo gavisa est ulla columbo
  43. compar, quae multo dicitur improbius
  44. oscula mordenti semper decerpere rostro
  45. quam quae praecipue multivola est mulier:
  46. sed tu horum magnos vicisti sola furores,
  47. ut semel es flavo conciliata viro.
  48. aut nihil aut paulo cui tum concedere digna
  49. lux mea se nostrum contulit in gremium,
  50. quam circumcursans hinc illinc saepe Cupido
  51. fulgebat crocina candidus in tunica.
  52. quae tamenetsi uno non est contenta Catullo,
  53. rara verecundae furta feremus erae,
  54. ne nimium simus stultorum more molesti:
  55. saepe etiam Iuno, maxima caelicolum,
  56. coniugis in culpa flagrantem concoquit iram
  57. noscens omnivoli plurima furta Iovis.
  58. atqui nec divis homines componier aequum est
  59. ---ingratum tremuli tolle parentis onus.
  60. nec tamen illa mihi dextra deducta paterna
  61. fragrantem Assyrio venit odore domum,
  62. sed furtiva dedit mira munuscula nocte
  63. ipsius ex ipso dempta viri gremio.
  64. quare illud satis est, si nobis is datur unis
  65. quem lapide illa diem candidiore notat.
  66. hoc tibi quod potui confectum carmine munus