Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- ne amplius a misero dona beata petas.
- tempore quo primum vestis mihi tradita pura est,
- iucundum cum aetas florida ver ageret,
- multa satis lusi; non est dea nescia nostri
- quae dulcem curis miscet amaritiem:
- sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors
- abstulit. o misero frater adempte mihi,
- tu mea tu moriens fregisti commoda, frater,
- tecum una tota est nostra sepulta domus,
- omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
- quae tuus in vita dulcis alebat amor.
- cuius ego interitu tota de mente fugavi
- haec studia atque omnes delicias animi.
- quare, quod scribis Veronae turpe Catullo
- esse quod hic quisquis de meliore nota
- frigida deserto tepefactet membra cubili,
- id, Manli, non est turpe, magis miserum est.
- ignosces igitur, si, quae mihi luctus ademit,
- haec tibi non tribuo munera, cum nequeo.
- nam quod scriptorum non magna est copia apud me,
- hoc fit quod Romae vivimus: illa domus,
- illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas;
- huc una ex multis capsula me sequitur.
- quod cum ita sit, nolim statuas nos mente maligna
- id facere aut animo non satis ingenuo
- quod tibi non utriusque petenti copia parta est:
- ultro ego deferrem, copia si qua foret.
- non possum reticere, deae, qua me Allius in re
- iuverit aut quantis iuverit officiis,
- ne fugiens saeclis obliviscentibus aetas
- illius hoc caeca nocte tegat studium:
- sed dicam vobis, vos porro dicite multis
- milibus et facite haec charta loquatur anus
- ---
- notescatque magis mortuus atque magis,
- nec tenuem texens sublimis aranea telam
- in deserto Alli nomine opus faciat.
- nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam
- scitis, et in quo me corruerit genere,
- cum tantum arderem quantum Trinacria rupes
- lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis,
- maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu
- cessarent tristique imbre madere genae,
- qualis in aerii perlucens vertice montis
- rivus muscoso prosilit e lapide,
- qui, cum de prone praeceps est valle volutus,
- per medium densi transit iter populi,
- dulce viatori lasso in sudore levamen
- cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
- hic, velut in nigro iactatis turbine nautis
- lenius adspirans aura secunda venit
- iam prece Pollucis, iam Castoris implorata,
- tale fuit nobis Allius auxilium.