Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  2. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  3. regia, quam suavis exspirans castus odores
  4. lectulus in molli complexu matris alebat,
  5. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  6. aurave distinctos educit verna colores,
  7. non prius ex illo flagrantia declinavit
  8. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  9. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  10. heu misere exagitans immiti corde furores,
  11. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  12. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  13. qualibus incensam iactastis mente puellam
  14. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  15. quantos illa tulit languenti corde timores,
  16. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  17. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  18. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  19. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  20. promittens tacito succendit vota labello.
  21. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  22. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  23. indomitus turbo contorquens flamine robur
  24. eruit (illa procul radicitus exturbata
  25. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  26. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  27. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  28. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  29. errabunda regens tenui vestigia filo,
  30. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  31. tecti frustraretur inobservabilis error.
  32. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  33. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  34. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  35. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  36. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  37. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  38. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  39. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  40. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  41. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  42. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  43. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  44. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  45. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  46. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  47. frigidulos udo singultus ore cientem:
  48. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  49. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  50. sicine discedens neglecto numine divum
  51. immernor ah devota domum periuria portas?
  52. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  53. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  54. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  55. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  56. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  57. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  58. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  59. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  60. nulla viri speret sermones esse fideles:
  61. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  62. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  63. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,