Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  2. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  3. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  4. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  5. regia, quam suavis exspirans castus odores
  6. lectulus in molli complexu matris alebat,
  7. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  8. aurave distinctos educit verna colores,
  9. non prius ex illo flagrantia declinavit
  10. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  11. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  12. heu misere exagitans immiti corde furores,
  13. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  14. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  15. qualibus incensam iactastis mente puellam
  16. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  17. quantos illa tulit languenti corde timores,
  18. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  19. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  20. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  21. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  22. promittens tacito succendit vota labello.
  23. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  24. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  25. indomitus turbo contorquens flamine robur
  26. eruit (illa procul radicitus exturbata
  27. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  28. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  29. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  30. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  31. errabunda regens tenui vestigia filo,
  32. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  33. tecti frustraretur inobservabilis error.
  34. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  35. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  36. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  37. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  38. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  39. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  40. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  41. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  42. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  43. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  44. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  45. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  46. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  47. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  48. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  49. frigidulos udo singultus ore cientem:
  50. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  51. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  52. sicine discedens neglecto numine divum
  53. immernor ah devota domum periuria portas?
  54. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  55. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  56. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  57. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  58. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  59. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  60. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  61. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,