Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
  2. proicere optavit potius quam talia Cretam
  3. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  4. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  5. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  6. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  7. regia, quam suavis exspirans castus odores
  8. lectulus in molli complexu matris alebat,
  9. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  10. aurave distinctos educit verna colores,
  11. non prius ex illo flagrantia declinavit
  12. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  13. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  14. heu misere exagitans immiti corde furores,
  15. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  16. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  17. qualibus incensam iactastis mente puellam
  18. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  19. quantos illa tulit languenti corde timores,
  20. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  21. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  22. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  23. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  24. promittens tacito succendit vota labello.
  25. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  26. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  27. indomitus turbo contorquens flamine robur
  28. eruit (illa procul radicitus exturbata
  29. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  30. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  31. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  32. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  33. errabunda regens tenui vestigia filo,
  34. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  35. tecti frustraretur inobservabilis error.
  36. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  37. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  38. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  39. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  40. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  41. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  42. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  43. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  44. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  45. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  46. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  47. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,