Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ah misera, adsiduis quam luctibus exsternavit
  2. spinosas Erycina serens in pectore curas
  3. illa tempestate, ferox quo ex tempore Theseus
  4. egressus curvis e litoribus Piraei
  5. attigit iniusti regis Gortynia tecta.
  6. nam perhibent olim crudeli peste coactam
  7. Androgeoneae poenas exsolvere caedis
  8. electos iuvenes simul et decus innuptarum
  9. Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.
  10. quis angusta malis cum moenia vexarentur,
  11. ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
  12. proicere optavit potius quam talia Cretam
  13. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  14. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  15. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  16. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  17. regia, quam suavis exspirans castus odores
  18. lectulus in molli complexu matris alebat,
  19. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  20. aurave distinctos educit verna colores,
  21. non prius ex illo flagrantia declinavit
  22. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  23. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  24. heu misere exagitans immiti corde furores,
  25. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  26. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  27. qualibus incensam iactastis mente puellam
  28. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  29. quantos illa tulit languenti corde timores,
  30. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  31. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  32. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  33. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  34. promittens tacito succendit vota labello.
  35. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  36. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  37. indomitus turbo contorquens flamine robur
  38. eruit (illa procul radicitus exturbata
  39. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  40. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  41. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  42. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  43. errabunda regens tenui vestigia filo,
  44. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  45. tecti frustraretur inobservabilis error.
  46. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  47. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  48. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  49. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  50. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  51. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  52. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  53. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  54. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  55. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  56. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  57. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  58. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  59. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  60. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  61. frigidulos udo singultus ore cientem:
  62. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  63. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  64. sicine discedens neglecto numine divum