Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ipsius at sedes, quacumque opulenta recessit
  2. regia, fulgenti splendent auro atque argento.
  3. candet ebur soliis, conlucent pocula mensae,
  4. tota domus gaudet regali splendida gaza.
  5. pulvinar vero divae geniale locatur
  6. sedibus in mediis, Indo quod dente politum
  7. tincta tegit roseo conchyli purpura fuco.
  8. haec vestis priscis hominum variata figuris
  9. heroum mira virtutes indicat arte.
  10. namque fluentisono prospectans litore Diae
  11. Thesea cedentem celeri cum classe tuetur
  12. indomitos in corde gerens Ariadna furores,
  13. necdum etiam sese quae visit visere credit,
  14. ut pote fallaci quae tunc primum excita somno
  15. desertam in sola miseram se cernat harena.
  16. immemor at iuvenis fugiens pellit vada remis,
  17. irrita ventosae linquens promissa procellae.
  18. quem procul ex alga maestis Minois ocellis
  19. saxea ut effigies bacchantis prospicit, eheu,
  20. prospicit et magnis curarum fluctuat undis,
  21. non flavo retinens subtilem vertice mitram,
  22. non contecta levi velatum pectus amictu,
  23. non tereti strophio lactentis vincta papillas,
  24. omnia quae toto delapsa e corpore passim
  25. ipsius ante pedes fluctus salis adludebant.
  26. sic neque tum mitrae neque tum fluitantis amictus
  27. illa vicem curans toto ex te pectore, Theseu,
  28. toto animo, tota pendebat perdita mente.
  29. ah misera, adsiduis quam luctibus exsternavit
  30. spinosas Erycina serens in pectore curas
  31. illa tempestate, ferox quo ex tempore Theseus
  32. egressus curvis e litoribus Piraei
  33. attigit iniusti regis Gortynia tecta.
  34. nam perhibent olim crudeli peste coactam
  35. Androgeoneae poenas exsolvere caedis
  36. electos iuvenes simul et decus innuptarum
  37. Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.
  38. quis angusta malis cum moenia vexarentur,
  39. ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
  40. proicere optavit potius quam talia Cretam
  41. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  42. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  43. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  44. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  45. regia, quam suavis exspirans castus odores
  46. lectulus in molli complexu matris alebat,
  47. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  48. aurave distinctos educit verna colores,
  49. non prius ex illo flagrantia declinavit
  50. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  51. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  52. heu misere exagitans immiti corde furores,
  53. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  54. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  55. qualibus incensam iactastis mente puellam
  56. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  57. quantos illa tulit languenti corde timores,
  58. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  59. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  60. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  61. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  62. promittens tacito succendit vota labello.
  63. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  64. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  65. indomitus turbo contorquens flamine robur
  66. eruit (illa procul radicitus exturbata
  67. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  68. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  69. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  70. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  71. errabunda regens tenui vestigia filo,
  72. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  73. tecti frustraretur inobservabilis error.
  74. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  75. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  76. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  77. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  78. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  79. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  80. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  81. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  82. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  83. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  84. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  85. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  86. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  87. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  88. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  89. frigidulos udo singultus ore cientem:
  90. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  91. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  92. sicine discedens neglecto numine divum
  93. immernor ah devota domum periuria portas?
  94. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  95. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  96. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  97. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  98. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  99. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  100. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  101. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  102. nulla viri speret sermones esse fideles:
  103. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  104. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  105. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,
  106. dicta nihil meminere, nihil periuria curant.
  107. certe ego te in medio versantem turbine leti
  108. eripui et potius germanum amittere crevi
  109. quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:
  110. pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque
  111. praeda neque iniecta tumulabor mortua terra.
  112. quaenam te genuit sola sub rupe leaena,
  113. quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.
  114. quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,
  115. talia qui reddis pro dulci praemia vita?
  116. si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
  117. saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
  118. at tamen in vestras potuisti ducere sedes
  119. quae tibi iucundo famularer serva labore