Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. proiciet truncum submisso poplite corpus.
  2. currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
  3. quare agite optatos animi coniungite amores.
  4. accipiat coniunx felici foedere divam,
  5. dedatur cupido iam dudum nupta marito.
  6. currite ducentes subtegmina, currite, fusi.
  7. non illam nutrix orienti luce revisens
  8. hesterno collum poterit circumdare filo
  9. (currite ducentes subtegmina, currite, fusi),
  10. anxia nec mater discordis maesta puellae
  11. secubitu caros mittet sperare nepotes.
  12. currite ducentes subtegmina, currite, fusi.”
  13. talia praefantes quondam felicia Pelei
  14. carmina divino cecinerunt pectore Parcae.
  15. praesentes namque ante domos invisere castas
  16. heroum et sese mortali ostendere coetu
  17. caelicolae nondum spreta pietate solebant.
  18. saepe pater divum templo in fulgente, revisens
  19. annua cum festis venissent sacra diebus,
  20. conspexit terra centum procumbere tauros.
  21. saepe vagus Liber Parnasi vertice summo
  22. Thyiadas effusis euantis crinibus egit,
  23. cum Delphi tota certatim ex urbe ruentes
  24. acciperent laeti divum fumantibus aris.
  25. saepe in letifero belli certamine Mavors
  26. aut rapidi Tritonis era aut Rhamnusia virgo
  27. armatas hominum est praesens hortata catervas.
  28. sed postquam tellus scelere est imbuta nefando,
  29. iustitiamque omnes cupida de mente fugarunt,
  30. perfudere manus fraterno sanguine fratres,
  31. destitit exstinctos natus lugere parentes,
  32. optavit genitor primaevi funera nati
  33. Liber ut innuptae poteretur flore novercae,
  34. ignaro mater substernens se impia nato
  35. impia non verita est divos scelerare parentes,
  36. omnia fanda nefanda malo permixta furore
  37. iustificam nobis mentem avertere deorum.
  38. quare nec talis dignantur visere coetus
  39. nec se contingi patiuntur lumine claro.
  1. Etsi me adsiduo defectum cura dolore
  2. sevocat a doctis, Ortale, virginibus,
  3. nec potis est dulcis Musarum expromere fetus
  4. mens animi: tantis fluctuat ipsa malis,—