Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. post vento crescente magis magis increbescunt
  2. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
  3. sic tum vestibuli linquentes regia tecta
  4. ad se quisque vago passim pede discedebant.
  5. quorum post abitum princeps e vertice Peli
  6. advenit Chiron portans silvestria dona:
  7. nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
  8. montibus ora creat, quos propter fluminis undas
  9. aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
  10. hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
  11. quo permulsa domus iucundo risit odore.
  12. confestim Penios adest, viridantia Tempe,
  13. Tempe quae silvae cingunt super impendentes,
  14. naiasin linquens Doris celebranda choreis,
  15. non vacuus: namque ille tulit radicitus altas
  16. fagos ac recto proceras stipite laurus,
  17. non sine nutanti platano lentaque sorore
  18. flammati Phaethontis et aeria cupressu.
  19. haec circum sedes late contexta locavit,
  20. vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
  21. post hunc consequitur sollerti corde Prometheus
  22. extenuata gerens veteris vestigia poenae
  23. quam quondam silici restrictus membra catena
  24. persolvit pendens e verticibus praeruptis.
  25. inde pater divum sancta cum coniuge natisque
  26. advenit, caelo te solum, Phoebe, relinquens
  27. unigenamque simul cultricem montibus Idri:
  28. Pelea nam tecum pariter soror adspernata est
  29. nec Thetidis taedas voluit celebrare iugalis.
  30. qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,
  31. large multiplici constructae sunt dape mensae,
  32. cum interea infirmo quatientes corpora motu
  33. veridicos Parcae coeperunt edere cantus.
  34. his corpus tremulum complectens undique vestis
  35. candida purpurea talos incinxerat ora,
  36. at roseae niveo residebant vertice vittae,
  37. aeternumque manus carpebant rite laborem.
  38. laeva colum molli lana retinebat amictum,
  39. dextera tum leviter deducens fila supinis
  40. formabat digitis, tum prono in pollice torquens
  41. libratum tereti versabat turbine fusum,
  42. atque ita decerpens aequabat semper opus dens,
  43. laneaque aridulis haerebant morsa labellis
  44. quae prius in levi fuerant exstantia filo.
  45. ante pedes autem candentis mollia lanae
  46. vellera virgati custodibant calathisci.
  47. haec tum clarisona vellentes vellera voce
  48. talia divino fuderunt carmine fata,
  49. carmine perfidiae quod post nulla arguet aetas:
  50. “o decus eximium magnis virtutibus augens,
  51. Emathiae tutamen opis, clarissime nato,
  52. accipe quod laeta tibi pandunt luce sorores,
  53. veridicum oraclum. sed vos, quae fata secuntur,