Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. multis raucisonos efflabant cornua bombos
  2. barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
  3. talibus amplifice vestis decorata figuris
  4. pulvinar complexa suo velabat amictu.
  5. quae postquam cupide spectando Thessala pubes
  6. expleta est, sanctis coepit decedere divis.
  7. hic, qualis flatu placidum mare matutino
  8. horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
  9. aurora exoriente vagi sub limina solis,
  10. quae tarde primum clementi flamine pulsae
  11. procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
  12. post vento crescente magis magis increbescunt
  13. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
  14. sic tum vestibuli linquentes regia tecta
  15. ad se quisque vago passim pede discedebant.
  16. quorum post abitum princeps e vertice Peli
  17. advenit Chiron portans silvestria dona:
  18. nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
  19. montibus ora creat, quos propter fluminis undas
  20. aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
  21. hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
  22. quo permulsa domus iucundo risit odore.
  23. confestim Penios adest, viridantia Tempe,
  24. Tempe quae silvae cingunt super impendentes,
  25. naiasin linquens Doris celebranda choreis,
  26. non vacuus: namque ille tulit radicitus altas
  27. fagos ac recto proceras stipite laurus,
  28. non sine nutanti platano lentaque sorore
  29. flammati Phaethontis et aeria cupressu.
  30. haec circum sedes late contexta locavit,
  31. vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
  32. post hunc consequitur sollerti corde Prometheus
  33. extenuata gerens veteris vestigia poenae
  34. quam quondam silici restrictus membra catena
  35. persolvit pendens e verticibus praeruptis.
  36. inde pater divum sancta cum coniuge natisque
  37. advenit, caelo te solum, Phoebe, relinquens
  38. unigenamque simul cultricem montibus Idri:
  39. Pelea nam tecum pariter soror adspernata est
  40. nec Thetidis taedas voluit celebrare iugalis.
  41. qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,
  42. large multiplici constructae sunt dape mensae,
  43. cum interea infirmo quatientes corpora motu
  44. veridicos Parcae coeperunt edere cantus.
  45. his corpus tremulum complectens undique vestis
  46. candida purpurea talos incinxerat ora,
  47. at roseae niveo residebant vertice vittae,
  48. aeternumque manus carpebant rite laborem.
  49. laeva colum molli lana retinebat amictum,
  50. dextera tum leviter deducens fila supinis
  51. formabat digitis, tum prono in pollice torquens
  52. libratum tereti versabat turbine fusum,
  53. atque ita decerpens aequabat semper opus dens,
  54. laneaque aridulis haerebant morsa labellis
  55. quae prius in levi fuerant exstantia filo.
  56. ante pedes autem candentis mollia lanae