Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,
  2. vos nolite pati nostrum vanescere luctum,
  3. sed quali solam Theseus me mente reliquit,
  4. tali mente, deae, funestet seque suosque.”
  5. has postquam maesto profudit pectore voces
  6. supplicium saevis exposcens anxia factis,
  7. adnuit invicto caelestum numine rector,
  8. quo nutu tellus atque horrida contremuerunt
  9. aequora concussitque micantia sidera mundus.
  10. ipse autem caeca mentem caligine Theseus
  11. consitus oblito dimisit pectore cuncta
  12. quae mandata prius constanti mente tenebat,
  13. dulcia nec maesto sustollens signa parenti
  14. sospitem Erechtheum se ostendit visere portum
  15. namque ferunt olim, classi cum moenia divae
  16. linquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,
  17. talia complexum iuveni mandata dedisse:
  18. “gnate mihi longe iucundior unice vita,
  19. gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus
  20. reddite in extrema nuper mihi fine senectae,
  21. quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus
  22. eripit invito mihi te, cui languida nondum
  23. lumina sunt gnati cara saturata figura,
  24. non ego te gaudens laetanti pectore mittam,
  25. nec te ferre sinam fortunae signa secundae,
  26. sed primum multas expromam mente querelas
  27. canitiem terra atque infuso pulvere foedans,
  28. inde infecta vago suspendam lintea malo,
  29. nostros ut luctus nostraeque incendia mentis
  30. carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
  31. quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,
  32. quae nostrum genus ac sedes defendere Erechthei
  33. adnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,
  34. tum vero facito ut memori tibi condita corde
  35. haec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,
  36. ut simul ac nostros invisent lumina collis,
  37. funestam antennae deponant undique vestem
  38. candidaque intorti sustollant vela rudentes,
  39. quam primum cernens ut laeta gaudia mente
  40. agnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.”
  41. haec mandata prius constanti mente tenentem
  42. Thesea ceu pulsae ventorum flamine nubes
  43. aerium nivei montis liquere cacumen.
  44. at pater, ut summa prospectum ex arce petebat
  45. anxia in adsiduos absumens lumina fletus,
  46. cum primum inflati conspexit lintea veli,
  47. praecipitem sese scopulorum e vertice iecit
  48. amissum credens immiti Thesea fato.
  49. sic funesta domus ingressus tecta paterna
  50. morte ferox Theseus, qualem Minoidi luctu
  51. obtulerat mente immemori, talem ipse recepit.
  52. quae tum prospectans cedentem maesta carinam
  53. multiplices animo volvebat saucia curas.
  54. at parte ex alia florens volitabat Iacchus
  55. cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis
  56. te quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.
  57. ---quae tum alacres passim lymphata mente furebant
  58. euhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.
  59. harum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos,
  60. pars e divulso iactabant membra iuvenco,
  61. pars sese tortis serpentibus incingebant,
  62. pars obscura cavis celebrabant orgia cistis,
  63. orgia quae frustra cupiunt audire profani,
  64. plangebant aliae proceris tympana palmis
  65. aut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,
  66. multis raucisonos efflabant cornua bombos
  67. barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
  68. talibus amplifice vestis decorata figuris
  69. pulvinar complexa suo velabat amictu.
  70. quae postquam cupide spectando Thessala pubes
  71. expleta est, sanctis coepit decedere divis.
  72. hic, qualis flatu placidum mare matutino
  73. horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
  74. aurora exoriente vagi sub limina solis,
  75. quae tarde primum clementi flamine pulsae
  76. procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
  77. post vento crescente magis magis increbescunt
  78. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,